Een zaterdagse ochtend op de bank. Geen visplannen vandaag. Nog niet tenminste. Straks eerst klussen met zoon. Kijken hoe lang dat duurt. Nu even tijd om mijn blogje dat ik eerder was begonnen af te maken. Anders komt het er niet van. Wil de gang er wel inhouden. Een bericht over het nieuwe jaar, dat was de bedoeling. Inmiddels is het al weer februari. De snoeken krijgen mogelijk al paaidrang en zoeken de ondiepten op. Weet wel een paar van die stekken, binnenkort eens opzoeken.
Nu over voornemens voor het nieuwe jaar. Moet je die als nostalgisch visser wel hebben? Ach, wat zal ik ervan zeggen? Niets moet natuurlijk. Bij vissen zeker niet, behalve een vispas hebben, weidelijk met de vissen omgaan en je rommel opruimen. Wel zo netjes dat laatste, doet helaas niet iedereen.
Maar dromen kan geen kwaad. Is deel van de pret. Vissen is
verbeelding. Heerlijk om plannetjes te maken en verlangens te koesteren voor
aan de waterkant. Plannetjes heb ik wel. Geen harde doelen of targets, daar
houd ik niet van. Vang graag een visje, maar prestatiedrang past niet zo bij
mijn huidige visserij.
Wil de poldervisserij voortzetten, ook vaker ‘s morgens vroeg. Dat laatste is me goed bevallen, afgelopen seizoen na jaren weer gedaan. Ga de zeeltsloot verder ontdekken. Daar in het vroege voorjaar vissen met lichter materiaal, volgende maand al proberen. Want proberen en ontdekken, daar houd ik wel van. Vooral nieuwe stekken verkennen doe ik graag. Of experimenteren met andere vismethodes. Het vertrouwde loslaten en openstaan voor het onbekende. Met het risico dat je niets vangt en vistijd vergeefs investeert. Erg is dat niet, het gaat om de beleving. En leren doe je altijd, ook als je niets vangt. Cirkeltjes rond maken. Al die cirkeltjes vormen een keten van ervaring en vormen zo de vissende mens.
In de nieuwe polder heb ik op Google maps een plasje gezien met in het midden een eilandje. Veraf gelegen van de weg, je moet er lopend heen, zeker 20 minuten lopen schat ik. Het plasje staat in verbinding met ander water, het maakt deel uit van een wijd vertakt netwerk. Maagdelijk water hoop ik. Ben er benieuwd naar en hoop het te ontdekken. Is dus een plannetje. Neem me ook voor om vaker te gaan vissen met vrienden, ook met niet-vissers. Heb vorig jaar ervaren hoe inspirerend het is om een collega mee naar de waterkant te nemen. Zo komen er nog wel meer plannetjes, voor de korte of langere termijn.
Het belangrijkste voornemen is om te gaan vissen als het
kan. De spullen in orde maken, zodat de voorbereiding weinig tijd kost. Met de
hedonistische focus op escapistisch genieten. Gewoon even weg zijn en de
tijdloosheid ervaren van het verwachtingsvol staren naar het puntje van mijn
zelfgemaakte dobber. We gaan het beleven.
