Weekendje weg geweest met mijn vrouw. In een tentje.
Hengels mee natuurlijk. Want wat wil je, midden in het Groene Hart, in een oude
veenpolder. Prachtig viswater in de buurt van de camping. Maar waar beginnen? Het
meeste water zat niet in mijn vispas. Google bood gelukkig uitkomst. Ik vond
een adresje waar ze een dagvergunning verkochten. Dit vergde een diepte-investering
van € 2,50. Je moet wat voor je hobby overhebben. Het water bleek fantastisch.
Een mooie wetering die in verbinding stond met een paar plasjes. Veel
plompenbladen en kraakhelder water. Het water rook naar zeelt en ruisvoorn.
Dieper dan ik dacht, rond de 1,50 meter, met een zachte veenbodem. Mijn
thuispolders hebben een kleibodem, dit was even wennen.
Twee hengels klaargemaakt. Een zachte gele glashengel van
3,30 meter voor de pen, ongeveer 1,25 pond, staat er niet meer op. Een
bijzondere hengel, ooit zelf gekocht bij de firma Vossebreurs in Hilversum, zo
rond 1975. Een klassieker dus. Met een nog redelijk nieuw Shakespeare molentje
met 20/100 nylon. Zelfgemaakt dobbertje en haakje 10. Geen hair deze keer, maar
een maïskorrel met maden en mestpiertjes, een gebakje zou ik zeggen.
De andere hengel was een oude Sudridge glashengel van
eveneens 3.30 meter, iets lichter nog. Een paar jaar geleden gekocht op
marktplaats. Pas later zag ik dat deze hengel een topoog met schroefdraad had
en besloot een paar weken geleden het eens te proberen met een swingtip. Dat
was wel fun, ik ving een paar voorns en brasems. Nu dus weer proberen. Ik
monteerde eveneens Shakespeare molen, deze met 23/100 nylon en een onderlijntje
van 18/100, haakje 8 met een cocktail van mestpiertjes en mais. Geen
voerkorfje, maar een wartelloodje van 10 gram.
Voeren deed ik voor de swingtiphengel ongeveer 20 meter uit de kant, naast wat plompenbladen. Drie of vier ballen grondvoer met mais en maden. Voor de penhengel maakte ik een voerplek meer naar links en minder ver uit de kant. Beide hengels ingooien en wachten maar. Kreeg al gauw op beide hengels beet. Ving op de swingtip een baars en een voorn. Op de penghengel nog niet, wel af en toe een tikje.
Zag na een uurtje ongeveer de swingtip heel mooi oplopen.
Slaan en hangen. Voelde gelijk dat het een grote vis was, die nam ook gauw zo’n
10 meter lijn, de slip stond licht afgesteld. Het viel me op dat de vis niet
opzij zwom, alleen naar achteren en de diepte in, ook zag ik bellenplakkaten.
Ik kreeg een vermoeden en even later werd dat bevestigd. Een paling en geen
kleintje! Even later kon ik de gladjakker scheppen en op de mat leggen. Een
bijzondere vangst, schat zo’n 65 cm lang. Uiteraard de paling weer laten
zwemmen. Die slingerde weer beduusd de donkere diepte in.
Een poosje later een wegloper op de pen. Weer een grote vis, een snelle run links de plompenbladen in. Dit voelde als een zeelt. Helaas was de pret van korte duur, de vis schoot los. De herkansing kwam een half uurtje later. Ook dit moest een zeelt zijn. Maar ook deze kon ik niet tegenhouden en zwom zich vast tussen de plompen. Tijd voor een list. Ik liet de lijn vieren en wachtte totdat de dobber zou gaan bewegen. Dat lukte. De vis kwam los en even later kon ik een mooie licht gekleurde zeelt scheppen. Wat een schoonheid! Daarna nog een half uurtje gevist, maar niets meer gevangen. Uiteindelijk voldaan mijn spulletjes weer ingepakt. Ik kom hier vast nog eens terug.
