Inmiddels al weer een weekje terug van onze vakantie in Italië.
Toscane om precies te zijn. Wel een eindje rijden, maar dan heb je ook wat.
Prachtige middeleeuwse stadjes en de mooiste landschappen. Zie onderstaande
foto's.
Hengels wel meegenomen, maar die zijn in de auto
gebleven. Ben nauwelijks viswater tegen gekomen. Toscane is niet het mekka voor
de hengelaar heb ik geconstateerd.
Dus twee weken niet gevist, ook de weken daarvoor
nauwelijks. Ving nog wel een karpertje op mijn bekende Flevostek, na meerdere
missers moet ik toegeven, was niet erg scherp. Maar toch nog een mooi visje,
zie foto.
Afgelopen donderdag weer gevist met een vismaat. Nota
bene een dag met veel regen na al die droogte en hitte. De hele middag samen onder
de paraplu gezeten. Gezellig en bovendien vingen we regelmatig een visje,
voorntjes en wat blij en brasem. We vermaakten ons wel ondanks de regen, de plu
was groot genoeg om droog te blijven. Ik viste met de swingtip, een visserij
die ik laatst begonnen ben en me wel bevalt. Handig als je onder een paraplu
zit, zie foto, maar ook spannend en effectief. Gevist met maden en mais.
Rond 19.00 uur nog even verkast naar de karpersloot. Dat
was wel even schrikken. Het waterpeil was enorm gezakt en onder in de sloot zagen
we nog wat karpers zwemmen in het weinige water. We besloten om die maar met
rust te laten en zochten een nieuwe stek. Dat was bij een rij windmolens, een paar kilometers verder.
Inmiddels begon het flink te waaien, vissen zou lastig
worden. Toen we uitstapten hoorden we door de harde wind heen meerdere karpers
springen en tuigden toch nog even onze penhengels op. Na een minuut of 20 was
het raak. Een ranke turbo gaf eerst nog weinig weerstand om daarna goed los te
komen. Wat zijn ze toch sterk, die Flevokarpers, ook deze was niet heel groot, rond de 55 cm schatte ik. Wel een plaatje van een vis, was er blij mee.
