Pennen op herfstzaterdag

Mooie herfstzondag vandaag. Vissen zit er vandaag niet in. Gisteren op zaterdag wel gelukkig. Daarvan nu een verslag. Geen spectaculaire vangsten, dat zeg ik gelijk maar. Wel een heerlijke middag alleen op pad. Vismaat Hans vierde met zijn gezin z'n verjaardag.

Koos in eerste instantie voor mijn zeeltsloot in de oude polder, zie foto boven. O wat heb ik daar afgelopen zomer heerlijk gevist. Meestal veel beet en prachtige zeelten gevangen, naast knoepers van brasem en mooie ruisvoorns. Was benieuwd en vol verwachting wat dat water in de herfst zou brengen. Geen moer dus. Volgens de geleerden vreten de vissen zich in de herfst vol voor de winter, maar daar bleek niets van. Hoopte stilletjes naast zeelt zo'n grote karper te vangen die ik van de zomer had zien zonnen onder de plompebladen. Hoop doet leven, maar niet altijd vangen. Die plompebladen waren overigens verdwenen. Hier een foto hoe het er afgelopen zomer uit zag. 

Overigens zat ik daar gisteren lekker en na drukke werkweken was het zo aan het begin van mijn herfstvakantie heerlijk ontspannen. Geen gepieker over gedoe en vermeende domheid bij collega's. Kon het makkelijk loslaten en zat stil te genieten turend naar mijn dobbertje. Het voelde als oneindig de tijd hebben, niets moeten en niet willen, behalve de bescheiden wens dat het dobbertje in beweging zou komen. Die wens werd in de oude polder niet vervuld helaas. Wel beweging, maar dat kwam door de aantrekkende wind en later door de stroming vanwege het gemaal. Was bijna niet te vissen op het laatst.

Daarom laat in de middag maar vertrokken naar de nieuwe polder, een kwartiertje rijden maar. Nog even een uurtje proberen voor het donker, het schemerde al, zie foto.

Ik koos voor een stek bij een duiker, kende de plek wel, maar had daar nog nooit gevist. Maakte twee voerplekjes dicht bij elkaar en zag al gauw bellen. Twijfel altijd wel of het vis is of spontaan opborrelend bodemgas. Het leek aanvankelijk op dat laatste. Mijn dobbertje bleef roerloos tussen de bellen. Tot ik bijna wilde inpakken, kon de dobber nauwelijks meer zien. Zag nog wel dat de dobber onhoog kwam en naar rechts wegzeilde. Even wachten vanwege de hair, aanslaan en hangen. Zo ging het, precies volgens het boekje. Alleen geen karper helaas, maar een brasem van 56 cm, zie foto.

Toch wel blij mee, behalve met een soort gezwel onder de borstvinnen van de vis. Zie foto onder. Eigenlijk mijn mooie blog onwaardig zo'n lelijke vis. De vis gauw weer los gelaten, want leek verder wel gezond. Twijfelde nog wel even om de vis af te maken.

Dobbertjes maken

Dobbertjes maken, onschuldig tijdverdrijf voor de winteravonden. Ben er vroeg mee begonnen dit jaar, zal door de ruige herfstdagen komen. Heb vorig jaar overgeslagen, kreeg nu weer nieuwe inspiratie. Op de foto boven dobbertjes die ik eerder al maakte. Afgewerkt met groene wijzonol, waarmee ik ook mijn huis schilder, zat nog wat ik de pot. De dobbertjes vragen 1 tot 3 gram lood ongeveer. Het vlokdobbertje is gemaakt door vismaat Hans.

Sinds een paar jaar vis ik uitsluitend met zelfgemaakte dobbers. Niet zo moeilijk om te maken eigenlijk. Je moet er wat geduld voor hebben en een beetje precies te werk gaan. Als ik 's avonds niet al te moe ben dan lukt me dat wel. Doe ik nog wat nuttigs denk ik dan. Ik maak mijn dobbertjes gewoon van balsahout met de boormachine en schuurpapier. Uit de hand. Hier een foto van een serie waar ik mee bezig ben.

Krijg het drijflichaam nooit helemaal gelijk. Daarvoor moet je een mal hebben en die heb ik niet. Vind dat scheve wel ambachtelijk staan en met een paar lagen verf of jachtlak valt het niet zo op. Maar mijn dobbers zijn geen kunstwerkjes, zoals je die soms ziet. Kijk maar eens op deze site: http://handmadefloats.blogspot.nl/?m=1. Hier een mooi voorbeeld van die site:

Dat niveau haal ik niet. Ben maar amateur en de dobbers zijn voor eigen gebruik. Ze zijn functioneel en voldoen uitstekend in de praktijk. Hier nog een foto met een paar dobbers van mij, ander kleurtje, ook van een restantje verf.

Het vissen met zelfgemaakte dobbertjes geeft me wel extra voldoening. Misschien vis ik daardoor ook scherper soms. Kan ook suggestie zijn. Ook leuk trouwens om ze weg te geven aan mijn vismaten.

Ben nu dus weer bezig met een nieuwe serie. Voor het eerst dobbers met een langere antenne en een laag drijflichaam. Dat zijn tenchlifters, zo las ik laatst ergens. Had daar nog nooit eerder van gehoord. Het is de bedoeling dat als een zeelt de beaasde haak oppakt, de lange antenne vrijwel geheel het water uitkomst. Een grandioze opsteker dus, altijd mooi om te zien. Wil dat wel eens meemaken. Waarom zo'n dobber tenchlifter moet heten weet ik niet, want een aanbeet van een brasem of karper zal hetzelfde effect hebben volgens mij.

Ga in elk geval komende dagen weer verder met mijn tenchlifters in wording. Het eindresultaat zal hier te zien zijn. Hier nog een foto van de halffabrikaten, eerder ondergedompeld in bruine beits.