Gelukkige baars

Gisteren drie blogjes geplaatst over eerdere visbelevenissen. Achterstallig onderhoud, ik had mijn blog een poosje niet bijgehouden. Nu een vers bericht over gisteren. Was een koude grijze dag. 

Samen met vismaat Hans naar een oude haven gereden. Hans is een echte havenbaron. Hij kent alle havens in de buurt en weet daar precies de beste baarsstekken te vinden. 

Het zou taai worden, had hij gezegd, vanwege de Ooster wind. Hans kreeg gelijk. Althans naar zijn maatstaven dan. Afgelopen weken had hij meerdere jaloers makende foto’s gestuurd van bakken van 40+ baarzen. Zo’n prachtbaars wilde ik ook wel vangen. 

Mijn UL Fair Play hengeltje had ik thuis gelaten. Niet zo geschikt voor shadvissen in een diepe haven leek me. Begin dit jaar had ik op Marktplaats een strak UL stokje van Ron Thompson gekocht. Nog niet eerder mee gevist. Dat hengeltje kwam nu wel van pas. Een klein Sigma Pro molentje (030), ook van MP, combineerde er prima mee. Zie foto. Wel eerst nog gevlochten rekloze lijn opgespoeld. Voor de havenvisserij op baars met shadjes beter dan nylon, zeggen ze. 

Lichte loodkopjes had ik nog wel. Ik begon met 3 1/2 gram. Hans gaf me een slank zwartbruin zeer beweeglijk shadje, dat z’n vangkracht had bewezen. Eerst geprobeerd aan de buitenkant van de haven. ‘Daar zitten de kanjers, solitaire oude vissen’ had Hans gezegd. Erg hongerig bleken ze echter niet, zoals hij al had voorspeld. Het hengeltje beviel overigens prima, zeer geschikt voor dit werk. 

Toch na een half uurtje een aanbeet. Leek een goede baars, maar na een paar seconde weer los. Vanwege de wind ging ik over naar een 5 grams loodkopje, daardoor wat meer controle op de shad. 

Het is bij deze visserij zaak om de shad naar de bodem te laten zakken en gecontroleerd terug te vissen. Steeds een stukje omhoog binnenvissen en rustig weer laten zakken, waarbij je de lijn strak houdt. Is even wennen, maar niet heel moeilijk, vraagt wel om concentratie. Hans is een expert en gaf mij de nodige aanwijzingen.

Zo door vissende kreeg ik wederom een aanbeet en deze keer bleef de baars hangen. Geen hele grote, maar ik was er blij mee. Wel een gewonde baars, misschien, misschien door een snoek gepakt. Zie de foto hieronder. 

Daarna de auto in en even opwarmen, het was gruwelijk koud. Hans stelde voor om naar de binnenhaven te gaan, ook daar wist hij een paar kansrijke stekken. In elk geval bleek het daar minder koud. Ik kreeg  al gauw verschillende tikken en tikjes, vermoedelijk van kleine baars. Wel zag ik in het heldere water dat het barste van de prooivis. 

Aan de overkant van het binnenhaventje zaten een paar snoekvissers. Even later stonden wij daar ook. Ook daar al snel een paar tikjes op de shad. Maar daarna een serieuze aanbeet. Deze was groter dan de vorige, dat voelde ik gelijk, dit moest op z’n minst een 30+ baars zijn. Toen gebeurde het. Net toen ik de baars in het vizier kreeg, verscheen een enorme snoek. Gelukkig miste die de baars op een haar. Vandaar een gelukkige baars. Hans was intussen al verder gelopen, dus ik moest de baars zelf landen en fotograferen. Vandaar de foto van de baars op de stenen, tegen mijn gewoonte in. Had geen onthakingsmat mee, volgende keer wel meenemen. Had ook geen meetlint, maar schatte de baars op ongeveer 35 cm lang. Een prachtig getekende en dus zeer gelukkige vis! Zie beginfoto en foto onder.

Snoeken aan glas

Vorig jaar na vele jaren weer begonnen met nostalgisch spinnen op snoek met mijn in 1973 zelf gekochte Fair Play hengeltje. Was nog een puber, 'ome Jan Schreiner' hielp mij destijds een hengeltje uitkiezen. Vorig jaar een een paar snoekjes gevangen, nog geen kanjers, de grootse was dacht ik rond de 60 cm.

Een paar maanden geleden op Marktplaats nog eens een oude glashengel gekocht van het merk Sportex. Een zachte spinhengel, wel zwaarder dan mijn Fair Play stokje, ik denk ongeveer 8 gram werpvermogen. Heerlijke hengel om te streameren bedacht ik.

Twee weken geleden, het was een druilerige zaterdagmiddag, naar een oude vertrouwde polder gereden, waar ik vroeger met het hengeltje vaak ging vissen. Zowel de Fair Play als de Sprotex gingen mee. Eerst een brede sloot afgevist, afwisselend met de Fair Play met een spinnertje en de Sportex met de streamer. Was ruim een uur bezig, maar niets gevoelt. Daarna even verderop een andere sloot afgevist, maar ook niets. Dat streameren met die Sportex ging overigens fantastisch, erg fijne hengel voor dat werk.

Snoeken is zoeken dus op naar een volgende stek. Paar minuutjes rijden met de auto. Dat was bij een duiker, altijd kansrijk in najaar en winter. Bovendien zag ik toen ik het spinnertjes ingooide geregeld kleine visjes opspringen. Even later leek ik vast te zitten. Leek zeg ik, want er kwam al gauw beweging in. Iets logs zat vast aan mijn 14/100 nylon lijn en trok moeiteloos enkele meters van mijn gelukkig goed afgestelde slip. Het FP hengeltje weerde zich kranig. Dit was het echte werk, waarvoor Jan Schreiner hem liefdevol en kunstig voor had gecreëerd.

Wat een plezier om zo'n snoek aan dat hengeltje te vangen! Was wel een poosje gespannen bezig, je hebt geen besef van tijd als je zo geconcentreerd een grote vis aan het drillen bent. Uit ervaring weet ik dat elk klein foutje wordt afgestraft. Gelukkig ging het deze keer goed. Ik stapte in mijn lieslaarsen een stukje het water in en landde de snoek met de kieuwgreep, allemaal precisiewerk. Wat een prachtig beest was het! Een prachtig getekende dikke poldersnoek van 75 cm. Zie foto boven.

Daarna reeds voldaan vertrokken naar een volgende sloot. Weer in de buurt van een duiker, al zag ik deze keer geen prooivisjes opspringen. Toch na een paar worpen met de spinner een aanbeet die ik miste, voelde alleen een flinke tik. Weet je wat ik doe, dacht ik, ik kom straks terug met de streamer. Eerste viste ik een stukje van de sloot verder af met de Fair Play.

Na ongeveer 20 minuten, ik wacht altijd een poosje na een misser, ging ik terug naar die plek. Twee worpen viste ik met de Sportex de oranjegele spreamer termend langzaam over de plek waar ik eerder de snoek miste. Bij de derde worp was het raak! Geen grote deze keer, hooguit 50 cm, niet gemeten. Maar goede sport op de lichte Sportex, prima hengel toch. Zie foto hieronder.

Baarsjes

Afgelopen maanden ook een paar keer met mijn UL Fair Play hengeltje uit 1973 gevist met kleine spinnertjes op baars. Heb er tientallen gevangen, overwegend klein tussen de 15 en 25 cm. Leuke sport wel, ze kunnen zo fel aanbeten en geven nog een beetje sport ook. Ik vis met 14/100 nylon en met kleine 22 mm spinnertjes van Gerrit uit Utrecht. Heerlijke visserij. Hier nog wat foto's.

Voorns

Mijn laatste bericht dateert al weer van een paar maanden geleden. Daarom hoogste tijd om hier weer iets te melden. Want gelukkig ben ik geregeld naar de waterkant getrokken. Dat is tenslotte een eerste levensbehoefte. Heerlijk om de rust te vinden in het verwachtingsvol staren naar een roerloos dobbertje dat elk moment al dan niet in beweging kan komen. Een mens heeft maar weinig nodig om gelukkig te zijn, voor mij is het in elk geval genoeg.

Heb gevist met wisselend succes, maar dat is vissen. Desondanks was het elke keer genieten, ook als de vangst tegenviel. Karpers heb ik niet meer gevangen, ondanks enkele pogingen op mijn nieuwe stek bij de windmolen een nieuwe polder. Zie de foto bovenaan. Ook de zeelt liet het in mijn zeeltsloot in de oude polder afweten. Zie foto hieronder.

Dit jaar maar één zeelt gevangen, vorige jaar 12. Kan gebeuren, volgend jaar beter. Wel tijdens de verschillende sessies meerdere mooie voorns gevangen. Prachtige vissen toch ook. Zie foto's. Mijn andere vangsten volgen in de volgende postings.