Hier op de hoge gronden deze zondag nog steeds veel sneeuw. Er valt hier meestal meer en het blijft langer liggen. Mooie plaatjes levert dat wel op. Moet dan ook denken aan andere plaatjes. Weemoedige herinneringen aan vroege zomerochtenden in een groene polder aan een plompenrijke wetering. Late voorjaarsgeluiden van grutto’s en tureluurs, een laagvliegende bruine kiekendief in de verte. Of plots die lepelaar die overvloog. Ondertussen zelf turend naar het zelfgemaakte dobbertje tussen plompeblad.
In juni en juli van dit jaar ging ik voor het eerst sinds jaren weer ‘s morgenvroeg op visserspad. Dat is me goed bevallen. Nota bene redelijk dicht bij huis, in een polder van vroeger, toen ik er viste met levend aas op snoek. Nu bijna veertig jaar later had ik er een keer wandelend in de vroege avond karpers gespot. Ben er vervolgens regelmatig gaan vissen. Heb er genoten en mooie momenten beleefd, maar karper vangen is me niet gelukt. Maar wel zeelt! Jarenlang had ik die niet gevangen. En nu kon ik ze vangen. Heb er al met al negen of tien gevangen. Prachtige sterke goudgroene vissen. Hier een paar foto’s. De grootste was meen ik 54 cm.
Wilde in het najaar in diezelfde wetering nog een paar pogingen wagen op karper. Helaas kwam het daar niet meer van. Uiteindelijk heb ik afgelopen seizoen maar een karper gevangen. Dat is de spiegel op de foto.
Gevangen
op 15 april in de Flevopolder, ik weet het nog goed. Het was in een ondiep
gedeelte van een diepe plas onder een boom. Die middag had de zon geschenen.
Viste met twee kikkererwten op een hair, twee meter uit de kant. Had al een tak
opgevist en toen ik aansloeg leek het alsof ik wederom vast zat. Al gauw kwam
er beweging in. Karper, zei vismaat Hans, die vlak naast me zat. Hij had
gelijk. Meters lijn werd van de molen getrokken, mijn 12 voet lange Parteke Morton
glashengel krom als een hoepel. Grote vis! Als dat maar goed gaat, dacht ik,
wil hem in elk geval een keer zien. Een grote vis verspelen die je niet hebt
gezien is altijd extra frustrerend. Is me vaak genoeg overkomen, te vaak.
Gelukkig ging het deze keer wel goed. Groot was onze verbazing toen we zagen
dat het een spiegelkarper was. Die hadden we hier nooit eerder gevangen, wel
schup en graskarpers. Was een mooie vis, niet gemeten of gewogen, kan ook
zonder.
Hier bleef het bij wat karper betreft dit jaar. Werd dus
vooral een zeeltjaar, niet minder aangenaam. En sinds kort weer het ultralichte
spinnen herontdekt. Genoeg verrassingen dus. Wat zal komend jaar brengen?
Hopelijk straks in de kerstvakantie al wat tijd vinden om te gaan vissen.
Vissen als het kan, ook de winter door het vroege voorjaar in. Wil sowieso nog
op snoek met het Fair Play hengeltje. Ben ook nog niet naar de havens hier in
de buurt geweest. Vismaat Hans vangt al veel baars, joekels van rond de 40 cm soms. Ook bakken van wintervoorns
en windes worden gevangen. Nog even geduld. Wil ook nog een keer een
winterkarper vangen, is me in al die jaren nog nooit gelukt. We gaan het wel
zien. Eerst de kerstboom optuigen hier.
Mooie herinneringen!
BeantwoordenVerwijderenGroeten van Robert
mooie spiegel, hopelijk komend jaar wat meer dan 1, succes!
BeantwoordenVerwijderen